Tyłozgryz, czyli wada dotylna, w ortodoncji nazywana jest II klasą. Charakteryzuje się cofnięciem dolnych zębów, często też występuje cofnięcie bródki.
Wadę tę najlepiej zacząć leczyć przed rozpoczęciem dojrzewania, czyli ok. 12 roku życia. W tym wieku ortodonta ma wpływ na kierunek wzrostu żuchwy – jest zatem możliwość, aby poprawić profil pacjenta i jego wygląd. Leczenie to nazywa się czynnościowym; może ono być przeprowadzone za pomocą aparatu ruchomego (zdejmowanego) lub aparatu stałego (Forsus).
Aparat Forsus jest montowany po ok. 6 miesiącach od rozpoczęcia leczenia aparatem stałym. Jest to sprężyna zamontowana między górnymi trzonowcami a kłami dolnymi. Wymusza on doprzednią pozycję żuchwy. Jest on niewidoczny, ale należy się do niego przyzwyczaić ponieważ przez pierwsze dni może obcierać błonę śluzową policzków; jest również inny sposób odgryzania i żucia pokarmów. Aparat Forsus musi być założony na co najmniej 9 miesięcy.
Przypadek 1
Przypadek 2
